Het NHG heeft, na maanden tijdrekken sinds het indienen van het verzoek in Februari 2021, via haar advocaten een verweerschrift ingediend bij de rechtbank Utrecht.
Dit verweerschrift en de twee daarop gebaseerde pleitnota’s van de ANBB en het NHG zijn vandaag 21 Juli mondeling behandeld door de rechter.
Ondoorzichtigheid
Op zijn minst zijn de processen om te komen tot richtlijnen inzake COVID-behandeling ondoorzichtig te noemen. Tijd dat een rechter, los van het medisch inhoudelijke aspect, hierover een oordeel geeft.
Opvallend was dat het NHG nu opeens wel een onderbouwing (de vraag is hoe deugdelijk die is) kon overleggen van alle NEGATIEF geadviseerde medicamenteuze behandelopties: https://richtlijnen.nhg.org/standaarden/covid-19#volledige-tekst-niet-aanbevolen-overige-medicamenteuze-behandelingen
Zeer opvallend was verder de versie en de datum van de totstandkoming van deze negatieve richtlijnen : versie 1.0 Juli 2021.
Toch wel heel bijzonder als er al bijna 1,5 jaar sprake is van een gezondheidscrisis.
Dit onderstreept eens te meer de ondoorzichtigheid van het proces/methodiek wat in de afgelopen anderhalfjaar de voor huisartsen geldende richtlijnen heeft bepaald, reden te meer om daar de getuigen onder ede op te bevragen.
Ook opvallend is dat er nu wel een voor ieder toegankelijke beschrijving is van de totstandkoming van richtlijnen : https://richtlijnen.nhg.org//files/2021-06/Totstandkoming%20en%20methoden%20COVID-19_0.pdf
Ook hier een versie 1.0 en een datum Juli 2021.
In de pleitnota van het NHG wordt doodleuk gesteld: alles is transparant en openbaar toegankelijk (ja, ja sinds enkele dagen).
Betrouwbaarheid
Los van de ondoorzichtigheid is de belangrijkste vraag of deze methodes wel een betrouwbare uitkomst hebben gehad voor het Nederlandse volk. Er blijven veel vragen:
Waarom kon men in andere landen juist wel en in Nederland dan weer niet succesvol gebruik maken van bestaande medicatie om COVID te behandelen?
Indien werkende medicatie voor vroegbehandeling op tijd beschikbaar zou zijn geweest hoeveel menselijk, sociaal en economisch lijden zou daarmee voorkomen zijn en was dan de vaccinatievergunning er uberhaupt gekomen?
En wat de toekomst betreft: indien vaccinatie niet (of niet voldoende) beschermt tegen besmetting, ziek worden of overlijden dan is het beschikbaar hebben van werkende (vroeg)medicatie des te meer belangrijk geworden.